Üzgünüm …
Hala çıkamadım bir yere. Ama başaracağım. Bu kadar sorumluluğu arkamda bırakıp o geziye çıkacağım.
hazırlıklar başlasın …
“insanları ziyaret etmek lazım, zaman hızlı geçiyor, çalış çalış nereye kadar” gibi bir sürü cümle kafamın içinde dolanıyor.
Ne yapalım bir Türkiye turu zamanı gelmedi mi?
Akşam üstü bir kafede otururken kalk la İstanbul’a gidelim, diyebildiğim zamanları özledim herhalde. Hızlıca hazırlanıp 1 saat içinde yola çıkmak, rotasız seyahat etmek. Amaçsız, gözümüze güzel görünen tabelaya göre yön çizmek. Yine yapılabilir aslında. Ama hadi akşama çıkalım şeklinde olur mu bilmem. Bir sürü sorumluluk varken o iş çok zor.
Bunu biraz düşüneceğim 😉